07 december 2007

Paf


Goede manieren. Tuurlijk. Op de mobiele telefoon zit een knopje 'manner'. Daarmee gaat-ie op trilstand. Wonderlijk dat ze daar een Engels leenwoord voor gebruiken want goede manieren hadden hier uitgevonden kunnen zijn. Een andere manner is dat je op straat alleen op bepaalde plekken sigaretten rookt. Als je een groepje mannen passief bij elkaar ziet staan heb je te maken met de sociale factor van het roken.


Openluchtplekken worden gemarkeerd door een knots van een asbak en soms een markering op de vloer. Meneer links houdt zich niet aan de spelregels en is dus AF.


Smoker's Paradise


Rondhangende rookgebruikers bij de manshoge 'manner'zuil.


Soms gaat zo'n ding terug staan roken. En hoe! Echt als een veenbrand...


En dit is helemaal de oplossing. Een speciale rookcabine op straat.
Vooral die luchtkasten aan de linkerkant zijn erg doordacht.
Dit lijkt me trouwens ook een erg goed idee voor luidruchtig telefonerende mensen, al zouden die misschien meer gebaat zijn bij een individueel model. Ik heb er zelfs al een naam voor: een telefooncel.




05 december 2007

't zit 'm in kleine dingen


Op 14 mei 1972 las ik in de Taptoe dat Japanners zo reuze bedreven zijn in het miniaturiseren van alles. Dat weten we natuurlijk van alle elektronica maar ondertussen passen ook hondjes gewoon bij de boodschappen in de tas.


Ook parkeerplekken zijn hier niet groter dan nodig is. Op zich prettig want onder het huis van Eiichi moet ook een parkeerplek komen en het is erg passen en meten met de beschikbare hoogte. Hier zijn we op onderzoek in de buurt. Eiichi is net iets langer dan 1 meter 60.


Ter gelegenheid van kerstmis (!) kreeg ik bij de Starbucks een traktatie. Een portie mousse ter grootte van mijn duimnagel. Om het groter te laten lijken is er een passend lepeltje bijgedaan. Het feest is compleet als je er overheerlijke Starbucks koffie bij krijgt, ook op schaal. In een eierdopje. Het was echt precies wat nog ontbrak naast mijn Café Latte Tall.


De vork op deze foto is een gebaksvorkje. Het melkkannetje is geschikt voor één kopje koffie. Net als zo'n plastic cupje. Je weet wel. Nee, zo'n kleine waar je er altijd twee van nodig hebt.


Daarom gebruikten ze waarschijnlijk vroeger de duim als eenheid in plaats van centimeters.


Maar echt wel groter dan een vingerhoed!

Tijd voor een filmpje over grote mannen en kleine omstandigheden.
(Klik op de afbeelding en dan op de afspeelknop. Het downloaden neemt wat tijd in beslag.)

02 december 2007

Boek


In de Tokyose wijk Kanda zijn veel antiquariaten te vinden en ook die zien er onberispelijk uit.




Zoals veel zaken zijn ook de formaten van boeken gestandaardiseerd.
Een boekenplank ziet er dus in een handomdraai netjes uit. Alles is even groot.



De voorkant van een Japans boek is wat bij westerse boeken de achterkant is. Dat is even wennen. Het is heel handig bij tweetalige boeken. Die hebben vanzelf twee voorkanten.


Een populaire lectuurvorm is manga. Stripboeken in boekformaat. De strips zijn meestal in zwart-wit getekend maar de omslag is altijd heel kleurig. En iedereen leest het. Kinderen en volwassenen. Verbaas je er niet over als je in de metro een heer in krijtstreeppak een manga ziet lezen.


Een ander universeel populair genre is het pikantere werk. De Japanse zedenwet verbiedt het afbeelden van edele delen waardoor kijkers van pornofoto’s en pornofilms een fors beroep moeten doen op hun eigen fantasie. Kennelijk zit er een maas in de wet want getekende porno is ruimschoots voor handen. Erotische manga gaat als warme broodjes over de toonbank. Hoewel erotisch… het is zonder meer porno te noemen en het is, als dat mogelijk was, explicieter dan de realiteit. En omdat je kunt tekenen wat je wilt zijn alle voorkeuren te bedienen. Je zou er een studie aan kunnen wijden hoe de censuur om de tuin wordt geleid. Het lijkt erop dat er wel voorschriften zijn over wat er precies afgeplakt moet worden en in welk formaat. De tekenaars zijn heel creatief met deze regels. Zo kan het gebeuren dat je kleine zwarte balkjes in de tekening ziet waarachter en omheen een joekel van een geslachtsdeel te zien is. Het is kennelijk een kwestie van verhoudingen.