skip to main |
skip to sidebar
Het is hier dus warm, dat was al bekend. Warmte kent verschillende vormen waaronder de warme lucht, die je kunt afkoelen met een airconditioner. Dat doen we als ventileren niet meer helpt. Verder heb je ook stralingswarmte. Elk warm ding straalt dat uit. Nou gebeurt het dus dat de laptop zo warm wordt dat je het er benauwd van krijgt. Als je dan én in de warme lucht zit én in de straling, dan wordt het pas echt tropisch. Airco aan dan maar, ja of pannelappen...dat kan ook
De hele keuken is wel 2 vierkante meter groot. Daarin bevinden zich koelkast, vriezer, magnetron, waterkoker, rijstkoker, inductiefornuis, wasemkap, gootsteen, prullenbak, keukenkastjes en de kok!
In plaats van het vertrouwde frietkot heb je hier de sushiwinkel.
De buurtsupermarkt. Niet zo luxe als de Gaijinwinkel bij ons om de hoek, waar de ruimbemiddelde expats komen. Maar hier hebben ze tenminste een ruime keuze aan verse groenten. De universiteit, waarvan de buitenlandse studentenpopulatie voor het overgrote deel uit Amerikanen bestaat, adviseerde om in Japan vooral Japans te eten. Probeer niet je dagelijkse hamburger of pizza en diet-coke te bemachtigen want dan ben je zo door je studiebeurs heen.
De 100 Yen shop verkoopt allerhande voor ... 100 Yen! Dat is nu 68 cent, 1 Euro is 147 Yen. Dat brengt ons bij dat oer-Hollandse onderwerp: Japan is toch heel duur? De dagelijks praktijk valt reuze mee. Als je inderdaad alle dagen boerenkool met rookworst, karbonades, zuurkool, slavinken, melk, liters yoghurt, te weinig vis, boterhammen met pindakaas en hagelslag enzovoort wilt eten wordt het hier duur. Maar als je 'inburgert' wordt alles weer normaal. Een Japanner die ooit in Amsterdam was geweest merkte daarover op: "Het was daar allemaal zo duur".
Een goede koopman weet dat je uit een volle winkel meer verkooptdan uit een bijna lege... ook in een chiquere straat:
Minato-ku is nou net de buurt waar zich veruit de meeste ambassades bevinden. Het gevolg is dat nogal wat buitenlanders in deze buurt boodschappen doen. De winkeliers bieden dus ook veel westerse koopwaar aan die veelal geïmporteerd is. Veel kant-en-klaar magnetronmaaltijden. Halve komkommers. Parten meloen. Zoet snoepgoed. Goedkoop is het er niet, maar daar krijgen buitenlanders die ongemakkentoeslag voor van hun baas.
Sigaretten, thee, koffie (beiden koud) aan de straat 24/7 (!)Er zijn ook bierautomaten, die sluiten op een nette tijd voordat het te laat is...
Tokyo-stad beslaat een gebied van 30 bij 50 km. Dat gebied ligt ingeklemd tussen Yokohama en Kawasaki. Die drie sluiten naadloos op elkaar aan en samen worden ze daarom door buitenstaanders meestal aangeduid als Tokyo. Als je dus iets verneemt over een aardbeving in Tokyo wil dat niet zeggen dat de hele stad is omgevallen, daar is Tokyo te groot voor. Goede kans dat ons dan niets is overkomen. We zullen in zo'n geval zo gauw mogelijk een bericht sturen dat we ongedeerd zijn. Helaas kan het zo zijn dat we bij een aardbeving in een gebied zijn waar de verbindingen zijn uitgevallen of erger. Het kan dan zo'n vijf dagen duren voor je iets van ons verneemt. Maak je daarover niet al te ongerust, er is duidelijk hoop, ook na een paar dagen. Het wordt spannend als de aardbeving plaatsvindt in Minato-ku. Daar wonen en werken we namelijk, vijf kilometer ten zuiden van de keizer.We krijgen hier goede voorlichting over rampenbestrijding en hoe we goed voorbereid kunnen zijn om de eerste dagen door te komen. We weten waar we heen moeten gaan, waar water wordt gedistribueerd, dat we het thuisfront zo snel mogelijk gerust moeten stellen. Dit bericht is een onderdeel van ons persoonlijke rampenplan. Zoek het dus op als het zover is...
Vrijdag 25 augustus 2006. Introductiedag en rondleiding.
Uitleg over computergebruik, de bibliotheek, de koffieautomaat. 
Het altaar bij de administratie...
De unversiteit ligt wat verscholen in een winkelstraat..., dat hoge gebouw dus.
Tokyo wordt al eeuwenlang geplaagd door aardbevingen. Gemiddeld elke 60 jaar en de laatste was in 1923, dus we krijgen ook instructies voor het geval dat...Verzamelpunt bij aardbeving: de reuzengolfbal in de zijstraat.
Groot voordeel van zo'n serviced apartment. Doen ook beddengoed en handdoeken enzo. Tja, en dan blijkt s'avonds dat ze ook de keukendoeken in de was hebben gedaan, maar vergeten zijn schone achter te laten. En om daar dan weer vervanging voor te krijgen leidt onontkoombaar tot hilarische conversaties en toestanden. Voor wie 'm nog niet zag: "Lost in translation" is een erg mooie film die perfect weergeeft hoe het is om als buitenlander in Japan te leven. Bekijk 'm nog maar eens en steeds als je moet lachen hoor je ons zeggen: "...ja maar dit is heel serieus hoor...". Om eerlijk te zijn, Lost in Translation helpt me hier te overleven. Kleine ongemakken krijgen iets lachwekkends en dat helpt enorm. De lift praat voortdurend tegen je.De Japanse printer in de serverruimte doet alleen de eerste en de laatste pagina.De geldautomaat praat tegen je.De rijstkoker heeft teveel knopjes met mogelijkheden. Dat wordt laat eten vanavond.De zwaailichtende ambulance roept per megafoon "Dank u beleefd!" na het passeren.De kaartjesautomaat in de metro, inderdaad... praat tegen je.
Bij gebrek aan criminaliteit en betere boeven om achterna te zitten wil de politie van Tokyo nogal eens twijfelen aan de eigendomsrechten van Gaijin (buitenlanders) die op een fiets rondrijden. (Inderdaad, zoals wij dat met Marokkaanse jongens op damesfietsen doen ;-). Tijdens de introductie op de Amerikaanse universiteit werd me dringend geadviseerd mijn fiets te laten registreren om problemen te voorkomen. Er zijn een hoop studenten die, eenmaal van fiets ontdaan, in de nor terechtkwamen.
Linksachterin is de fietsenmaker de registratie aan het invullen
Het is echt een feest om elkaar weer te zien.
Frank heeft slingers opgehangen en er is limonade.
Frank is helemaal naar Narita gekomen om me op te halen!
Hij verzendt de fiets naar ons adres in Tokyo.
Het is hier warm (30<) en vooral heel vochtig. Als we de doos openmaken zien we een hoop condens op de nog koude fiets.
