Boodschappen doen

In plaats van het vertrouwde frietkot heb je hier de sushiwinkel.


De buurtsupermarkt. Niet zo luxe als de Gaijinwinkel bij ons om de hoek, waar de ruimbemiddelde expats komen. Maar hier hebben ze tenminste een ruime keuze aan verse groenten. De universiteit, waarvan de buitenlandse studentenpopulatie voor het overgrote deel uit Amerikanen bestaat, adviseerde om in Japan vooral Japans te eten. Probeer niet je dagelijkse hamburger of pizza en diet-coke te bemachtigen want dan ben je zo door je studiebeurs heen.


De 100 Yen shop verkoopt allerhande voor ... 100 Yen! Dat is nu 68 cent, 1 Euro is 147 Yen. Dat brengt ons bij dat oer-Hollandse onderwerp: Japan is toch heel duur? De dagelijks praktijk valt reuze mee. Als je inderdaad alle dagen boerenkool met rookworst, karbonades, zuurkool, slavinken, melk, liters yoghurt, te weinig vis, boterhammen met pindakaas en hagelslag enzovoort wilt eten wordt het hier duur. Maar als je 'inburgert' wordt alles weer normaal. Een Japanner die ooit in Amsterdam was geweest merkte daarover op: "Het was daar allemaal zo duur".


Een goede koopman weet dat je uit een volle winkel meer verkoopt
dan uit een bijna lege... ook in een chiquere straat:

Minato-ku is nou net de buurt waar zich veruit de meeste ambassades bevinden. Het gevolg is dat nogal wat buitenlanders in deze buurt boodschappen doen. De winkeliers bieden dus ook veel westerse koopwaar aan die veelal geïmporteerd is. Veel kant-en-klaar magnetronmaaltijden. Halve komkommers. Parten meloen. Zoet snoepgoed. Goedkoop is het er niet, maar daar krijgen buitenlanders die ongemakkentoeslag voor van hun baas.


Sigaretten, thee, koffie (beiden koud) aan de straat 24/7 (!)
Er zijn ook bierautomaten, die sluiten op een nette tijd voordat het te laat is...