Soms is er reden tot ontevredenheid. Er wordt zelfs wel eens gedemonstreerd. In de Japanse samenleving worden verrassingen niet gewaardeerd en daarom wordt alles zorgvuldig geregeld. Demonstraties zijn daar geen uitzondering op. De foto hierboven laat vijf politiemensen zien op een tiental demonstranten en vijf man publiek.
Zondagmiddag. Langs een overigens vrijwel lege hoofdweg ziet het blauw van het blauw op straat. Een megafoon tettert onverstaanbare maar opruiende geluiden.
Een demonstratie wordt opgetuigd. Een hoop ME, toeschouwers, spandoeken. Maar waar zijn de demonstranten? En hoezo ME? Bestaat hier een kraakbeweging dan? Of hooligans?
Ah, daar zijn ze! Die met die witte helmen op zijn de demonstranten. De rest is publiek.
Vergis je niet in die man links naast de vlag. Dat masker... dat is vanwege de verkoudheid.
Het is een klein groepje. Bedroevend eigenlijk voor de organisatoren. De spandoeken links op de foto vormen de kop van de stoet (!). Er zijn meer toeschouwers en meer ME-ers dan demonstranten. Misschien durft niemand. En zij die wel durven blijven liever anoniem onder een witte helm met een doek voor de mond. Waar gaat dit heen?
Nee, dan is de bijdrage van de plietsie aan deze optocht toch duidelijk beter geslaagd. Zo'n praalwagen met zwaailichten en megafoon, en vooral dat balkonnetje met wel vier ME-ers in vol tenue! Die gaan er vast met de eerste prijs vandoor.
In de tweede (geblindeerde) wagen zit een mevrouw zich vreselijk boos te maken achter de microfoon. Het gekrijs is eerlijk gezegd niet erg wervend.
En het publiek loopt dan ook niet echt warm voor deze zaak.
Tijd voor een close-up. De demonstranten lopen strak tegen elkaar aan. Schouder aan schouder, mannetje aan mannetje. Politieagenten vormen de buitenste laag met een armlengte onderlinge afstand.
De demonstranten zijn zo dicht opeengepakt dat lopen slechts mogelijk is door te marcheren (foto onder). Een tweede serie agenten op een meter buiten de groep vrijwaart de demonstratie van nabijheid van ander verkeer.
De hele stoet in beeld.
En zo gaat de optocht verder. Het getetter galmt onder de Metropolitan Expressway. De demonstratie is geslaagd want een hoop geschreeuw is gehoord. De politie is tevreden want er zijn geen verrassingen geweest. De straat was leeg en is weer leeg. En het bleef nog lang heel rustig in de stad.
4 opmerkingen:
Lekker nuttige demonstratie :-) Waar ging het eigenlijk over?
Groetjes,
Eva
Toch zijn sommige politiemannen ook opstandig. Ze lopen de verkeerde kant op.
Tsja, kun je nagaan: ik was een van de weinige toeschouwers en had geen flauw idee waarvoor of waartegen werd gedemonstreerd. Zal aan mijn kennis van het Japans hebben gelegen.
En de verkeerde kant? Ja dat kan kloppen, ze rijden hier aan de linkerkant van de straat. Gelukkig zit ook het stuur verkeerdom in de auto's. :-) Het moet maar eens gezegd worden: links rijden is handiger dan rechts. Heeft er mee te maken dat rechts wel voorrang heeft. Daardoor hebben zijstraten van een hoofdstraat nooit voorrang en dat is veel handiger. Rotonde idem. Resultaat: heel veel minder verkeersborden nodig.
Had net de beelden van de voetbalrellen op Sicilië gezien.Werd dus een schril contrast. Mag dit meer.
Jammer dat het rechts rijden niet meer kan worden veranderd vanwege de densiteit van het verkeer. Links voorang zou nog een optie kunnen zijn, omdat dan de kruisingsvlakken vrij blijven en er dus doorstromingsmogelijkheden ontstaan. Maar waar blijft je verslaafdheid aan de file dan weer. Eén dag een voorspelde storm en iedereen moest en zou op de weg zitten tijdens de hevigste uren. Ja zo zijn NL-ers nu eenmaal. Dan maar zo'n doordachte demonstratie.
Een reactie posten