De kleding geeft verder precies aan wat je positie in de samenleving is. Vrijwel alle mannen die op een kantoor werken en niet tot de top behoren, de salary men, lopen in een zwart pak, (meestal) wit overhemd en een stropdas. Dat is een soort uniform. Net als arbeiders die in een vaalgroene overal lopen, of veiligheidsmensen in blauw met fluorescerend hesje en helm.
Loop je in shorts op slippers over straat dan ben je duidelijk in je vrije tijd bezig. Studenten lopen overdag nog wel in een T-shirt, maar voor de rest is een T-shirt eigenlijk je ondergoed. Het wordt erg gewaardeerd als je met je kleding duidelijk maakt wat je plaats in de samenleving is. Dat schept duidelijkheid en rust en voorkomt pijnlijke misverstanden. Dat is hier heel belangrijk.
Buitenlanders zijn meestal niet alert op deze dress codes. Maar ach, da's niet erg want je bent toch geen Japanner. Je plaats in de Japanse samenleving is niet gedefinieerd. We zijn hier allochtoon en dat zijn we.
Als architect draag je in Nederland geen stropdas. Doe je dat wel dan ben je eigenlijk niet betrouwbaar. Bij Takenaka in Europa droegen alle Japanse architecten natuurlijk wel een stropdas. Het werd echt ingewikkeld toen ik met de Japanners in Slowakije voor een Koreaanse klant werkte. Dan zat ik als enige architect zonder stropdas aan tafel. Zolang je verder pico bello gekleed en verzorgd bent kan dat. Als allochtoon heb je nogal wat speelruimte. Bij Slowaken zat de stropdas vaak heel beroerd, dat is ook erg, maar de Slowaken kwamen niet bij onze klant aan tafel.
Maar wat moet ik nou aantrekken? Ik voel me prettig in een lange broek, overhemd en dichte schoenen. En het is simpel: het is voor iedereen makkelijker als je buitenshuis niet in je ondergoed rondloopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten