14 september 2006

Never The Same Colour

Het televisiesysteem in Europa heet PAL. In Japan hebben ze NTSC, wat volgens Ton zoveel als de titel van deze post betekent. Oordeel zelf...


Televisie is in ieder geval kleurrijk. Een populaire vorm is het panel. Het panel praat allemaal prietpraat.




Inderdaad, de twee heren in de bovenste rij zijn in travestie.


Ergens anders bespreken de royalty watchers de ontwikkelingen bij de buren.


Uit het archief de beelden van de thuiskomst uit Nederland. (Op de achtergrond:)


Hier ook te zien: Extreme Make Over. Wel wat vereenvoudigd tot een verkleedpartijtje.


Altijd beleefd buigen.

Ton is de eerste vriend die een comment plaatste op onze weblog. We zien nu steeds meer comments en dat is echt heel leuk om te zien. Lees zelf mee!

De vragen die in een comment worden gesteld, worden een keer behandeld.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Hee da's cool, bijna al mijn verzoekjes gehonoreerd!
Ga zo door, dit is een erg goeie blog. :)

Anoniem zei

Ben ook erg benieuwd naar de Japanse versie van "Gooische vrouwen".

Anoniem zei

Ik kon in Japan de hele avond kijken naar dit soort programma's. Vooral omdat het me ongeveer een uur kostte om erachter te komen waar het eigenlijk ongeveer over ging. En al die teksten in allerlei kleuren en lettertypes (karaktertypes?) die het halve scherm vulden...

Sytse de Maat zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Sytse de Maat zei

Ha jongens,leuk dat jullie kijken. Ondertiteling en betiteling staat inderdaad in alle kleuren over het hele scherm. Elke persoon krijgt zijn eigen kleur. Daarbij oefenen de dames al van jongs af op een piepstemmetje. Bij elkaar wordt je er stapeldol van. Moet je je voorstellen dat je het ook nog zou begrijpen. Het voldoet wel aan het criterium dat Kees van Kooten als het enige relevante zag: als het maar beweegt... Blijf kijken!