Fuji

De Fuji, of Fuji-san (geachte Fuji) zoals de Japanners zeggen, is de beroemdste berg van Japan. Een vulkaan om precies te zijn. De besneeuwde top is ontelbare keren in afbeeldingen weergegeven. Bij goed weer kun je de Fuji vanuit Tokyo zien en dan blijkt-ie heel dichtbij te zijn. Het is zondermeer een heilige berg.


In een lang weekend is de Fuji een populaire bestemming.



Het hoogste station waar je met de bus kunt komen.


Harold is naar eigen zeggen niet avontuurlijk ingesteld maar kiest altijd de verkeerde vrienden. Zo komt het dat hij laatst nog in het donker op de kraterrand van de Stromboli stond...
Vandaag de eerste keer koffie uit blik. Warm.


De lucht is voor ons Tokyose doen ongebruikelijk helder en schoon.
Je kunt hier dus ook gewoon voor je plezier ademen.




Gelukkig vindt Harold bergwandelen heel erg leuk, vandaar die Stromboli, maar liever nog had-ie de fiets meegenomen. Had goed gekund. Harold is namelijk amateur wielrennner en weet een goede klim op waarde te schatten. Het bergpad is hier zo breed vanwege de grote hoeveelheid bezoekers in de zomer.


Het vergde nog heel wat overleg om met zo'n groep van drie het pad te volgen. Want: het pad naar de top liep nogal eens naar beneden. Gaan we vooruit of terug? Lastig als je met drie projectleiders op stap bent.


Terwijl nevelflarden over de flanken omhoog waaiden was beneden van alles te zien.


De grond op de vulkaan bestaat uiteraard uit gestolde lava. Lava heeft een kruimelige structuur en omdat de hellingen steil zijn erodeert het als een dolle. De bomen blijven niet lang rechtop staan. Ze zakken omver en groeien vervolgens weer verder, naar boven. In de loop van de tijd heb je dus een mooie kromme boom.




Dit zie je zelden: naaldbomen met herfstkleuren!


Het lavapuin rolt zo vlot naar beneden dat delen van het pad met betonconstructies beschermd zijn. Als de helling steiler is dan 35 graden begint de zaak al te bewegen. En door de regen wordt ook nogal wat naar beneden gespoeld.




Ooit was dit jongetje amateurgeoloog en verzamelde hij fossielen en mineralen in Zuid Limburg en de Achterhoek. Vandaag is dus een groot feest.




Soms is het net een buitenaards landschap met bizarre vormen.
Gelukkig staat Frank er nog, dat geeft een vertrouwd gevoel.


Soms een levende boom.


Fuji-san is 3700 meter hoog. Wij waren op 2400 meter. Op een begaanbaar pad kun je 400 meter per uur stijgen. De klim naar de top is dus in een dag te doen, maar je moet vroeg op. Laten we het erop houden dat de weg naar de top vanwege de winter gesloten was .


Volgend jaar echt naar de top? Men zegt: je bent wijs als je de Fuji beklimt. Je bent dom als je het twee keer doet.