Akihabara 秋葉原

Marunouchi
"Wie zeg je, Akkie Habbema?"
"Nee, Akihabara. "
"Wat is nou weer Akihabara?"
Akihabara is een deel van Tokyo dat ook wel wordt aangeduid met Electric City. Vandaag nog even naar toe. We willen zo'n supersonische wc-bril kopen voor thuis in Amsterdam.

Marunouchi
Onderweg kom je langs Hibiya. Waar veel ministeries staan, pal voor het keizerlijk paleis. In het park staan de Ginko's eindelijk in herfstkleuren. Half december... De temperatuur in Tokyo is al gauw een graad of zes (!) hoger dan het omringende land. Dit is het zogenoemde heat island effect. Door de grote hoeveelheid hoogbouw worden luchtstromen (= wind) tegengehouden en blijft de warmte in de stad hangen. In de zomer is dit een aanzienlijk probleem. Herfstkleuren lopen hier ver achter bij de rest van Japan.
De schoonheid van de Ginko in de herfst is de gouden kleur. Het blad verkleurt niet verder dan geel en valt dan af. Geen bruin dus.

Marunouchi

Marunouchi
De lampionnen op dit plein brachten Frank op een heel goed idee:
straks nog even gaan kijken als het donker wordt.

Akihabara
Akihabara. Het wemelt hier dus van de elektronicazaken. Eigenlijk hebben ze niets anders dan producten waar elektriciteit doorheengaat.

Akihabara
En in het weekend is het er vreselijk druk.


Photo shoot. Dit model had (al voor publicatie) een hoop bekijks. En sjagrijnig kijken natuurlijk, dat hoort erbij. Maar ja, wie gaat er dan ook in zo'n knetterdrukke straat staan fotograferen.

Akihabara
Het hart van Akihabara is een spoorwegstation waar twee spoorlijnen elkaar kruisen, waaronder de Yamanotelijn. De Yamantolijn is de ringlijn in Tokyo. De sporen lopen op aanzienlijke hoogte door de buurt. Onder het spoorwegviaduct zijn winkels gevestigd. De trein rijdt daardoor ogenschijnlijk over de daken van de winkels.

Akihabara
Er zijn natuurlijk ook winkels van het minder luxe soort. Hier koop je voor een habbekrats computerspullen zoals USB-sticks, geheugenkaarten, toetsenborden enzovoort.

Akihabara
Het gaat hier niet om een paar winkeltjes.

Akihabara
Straten vol. En de hele gevel wordt gebruikt om te adverteren.

Akihabara
Omdat Akihabara, of om precies te zijn de elektronica, erg in trek is bij toeristen, zijn er duty-free shops.

Akihabara
Er zijn ook winkels die apparaten verkopen die je in Europa kunt gebruiken. Er komt namelijk in Japan maar 100 volt uit de stopcontacten...En DVD-spelers kun je ook niet overal in de wereld gebruiken. "En video... komt u uit een PAL-land of een NTSC-land?" Opletten dus. Een product met aanduidingen in het Engels is misschien ook wel zo handig.

Akihabara
Voor de echte cracks. Rechts een doorgang naar de tientallen superkleine kraampjes. Lijkt nog het meest op een Suk of een Bazaar in een Arabisch land. Een gangpad van amper een meter breed met aan weerszijden winkeltjes van elk nog geen 2 vierkante meter groot. Met elektrospullen voor de nerds.

Akihabara
Zoals met veel plekken in Tokyo wordt het hier mooier als het donker wordt. Schemering is hier om pakweg half vier al duidelijk zichtbaar. Tokyo ligt oostelijk in de hier geldende tijdzone. Daardoor is het vroeg licht en vroeg donker. In Akihabara komt dat goed uit want veel elektra draait om dingen met lampjes. Als je langs zo'n winkel loopt voel je duidelijk de straling.

Akihabara

Crepes in Japan
Tijd voor iets lekkers. Crepes!
Modellen van het eten staan in de etalage. Dé manier om klanten aan te trekken. Bij veel restaurants in Japan zie je modellen van het eten buiten staan. Tot en met glazen bier aan toe. De modellen worden van was of kunsthars gemaakt.

Akihabara
Tussen al die zaken met DVD en video's mag een winkel met het pikantere werk natuurlijk niet ontbreken. "Ook voor de export", staat ergens aangegeven. Dat zal best. De Japanse zedenwet is heel erg streng en staat het afbeelden van edele delen niet toe. Het reslutaat kun je dus zonder probleem exporteren. Geen mens die er nog aanstoot aan kan nemen.
Bij de ingang stond nog wel aangegeven dat toegang alleen boven de 18 is toegestaan.

Marunouchi
Onderweg naar huis blijkt het idee van Frank heel goed te zijn.

Marunouchi

Met dank aan Maarten Mourik voor de openingszin. :-)