09 maart 2007

Het Plafond van de Hemel

Onder de Expressway.
Ook hier zijn natuurlijk de zwervers zoals die overal in de wereld te vinden zijn.
Meestal mensen die te verward zijn om een geregeld bestaan op te bouwen.

Shirokane
In speeltuinen die door de vergrijzing meestal leeg zijn.


Op een bankje bovenaan het strand van Odaiba.

Akasaka
In een geheel verhard park.

Bunkyo ku
Langs de oever van een rivier.

Ueno park
Daarnaast zien we hier voornamelijk ordentelijke thuislozen die met een minimum aan middelen zo goed mogelijk proberen te wonen. Een kerk organiseert een speciale mis.

Ueno park
Opvallend zijn de blauwe kunststof zeiltjes. Elke zichzelf respecterende dakloze heeft er wel een.


Er zijn verschillende verhalen over de achtergronden van deze daklozen. Een bij westerlingen populaire versie verhaalt over mensen die werkloos zijn geworden en vervolgens de schande daarvan niet onder de ogen van de familie willen dragen. Hoewel veel mensen inderdaad levenslang in dienst zijn bij één werkgever, ook al functioneren ze volstrekt niet, bestaat er in Japan wel degelijk een arbeidsmarkt.



Een ander verhaal gaat natuurlijk over financiën. Er zijn mensen die op uitzichtloze diepte in de schulden zitten, denk alleen al aan de gokverslaafden die kind aan huis zijn in de Pachinko parlors. Leningverschaffers deinzen er niet voor terug om gangsters op pad te sturen om de schulden te innen. De Yakuza (georganiseerde misdaad) bedreigt je familie, bonkt ’s nachts op je deur of belt je op je werkplek vijfentwintig keer per dag. Als gevolg daarvan verdwijnen tienduizenden mensen per jaar in een proces bekend als Yonige, ”de Nachtvlucht”. Ze laten hun huis achter, veranderen hun identiteit en verhuizen naar een andere stad, allemaal om te ontkomen aan de schuldeisers.
Traditioneel horen mensen aan het eind van het jaar al hun schulden te voldoen. Daarom is oudejaarsavond de toptijd voor Yonige. Het aantal gevluchte mensen verdubbelde bijna van 80.000 in 1996 naar 130.000 in 1999.
De Nachtvlucht is zo populair geworden dat er een nieuwe bedrijfstak door ontstaan is. Benriyasan (Mijnheer Makkelijk). Personen die families helpen hun huis te ontvluchten en die zorg dragen voor de bezittingen terwijl ze op de vlucht zijn. In 1999 speelde er op de televisie zelfs een soap “De Nachtvlucht Winkel” waarin een soort Mission Impossible voor schuldenaars te zien was.
Bron: Alex Kerr, Dogs and Demons, 2001.


Ara rivier

En dat het hier niet om verwarde mensen gaat is duidelijk. De provisorische woningen zijn keurig. Ze staan op een houten vlonder en alles is netjes opgeruimd. Het grijze tentje heeft zelfs een heuse roldeur op een rekje.

Sumida rivier
Lees meer over thuislozen in Tokyo op http://unhoused.livejournal.com/22478.html

Geen opmerkingen: